บทนี้ไม่ได้แต่งเองนะ จากหนังสือการ์ตูน หรือนิยายจำไม่ได้ ตอนนั้นให้เพื่อนที่เรียนพาณิชย์มั้ง เอะ หรือ มอต้น ฮ่าฮ่า นานจนจำไม่ได้จริง จริง เขียนใส่กระดาษให้เพราะเพื่อนลายมือสวย มาอ่านกลอนกัน
"จากวันวานถึงวันนี้ เธอเป็นคนที่ไม่มีความหมาย
ไม่ว่าจะอยู่หรือตาย เธอยังมีความหมายสำหรับฉัน"
กลอนบอกถึงตัวของคนหนึ่งคนที่คิดว่าตัวเองไม่มีความหมายสำหรับคนอื่น หรือบนโลกนี้ หรือสำหรับใครที่เขารัก แต่มีคนหนึ่งคนที่รักคนนั้นมาก แต่คนนั้นมองไม่เห็นตัวตน...ฮ่าฮ่า วัยรุ่นน้ำเน่าเหมือนละครน้ำเน่ายุคนั้น นั่นล่ะ 😜😉
ปอลิง กลอนนี้เขียนไว้ไม่ต่ำกว่าปี 2539 แต่หนังสือที่เจอไม่รู้แต่งไว้ก่อนหน้านี้กี่ปี หรือแต่งขึ้นใหม่ก็ไม่รู้อีก
No comments:
Post a Comment