บทความ หรือบทกลอน แล้วแต่จะเรียกล่ะกันนะ แต่งเองเมื่อปี 2539 อารมณ์พาไปตามประสา"วัยรุ่น"
"ชีวิตฉัน...เป็นของฉันจริงเหรอ!
ทำไมฉันไม่เคยรู้สึกเช่นนี้ล่ะ"
...
ทุกวันนี้...เหมือนมีใครมาบงการ
จะทำอะไร...ก็ต้องรอคำบัญชา
ทุกสิ่ง ทุกอย่าง ต้องรอคำอนุญาต
มีอะไรบ้างมั้ย...ที่ฉันจะทำได้ด้วยตัวเอง
...
ทำไมนะ...ฉันถึงได้อ่อนแออย่างนี้
เข้มแข็งไว้แล้วทุกอย่างจะดีเองงเข้มแข็งไว้นะ "โอ้ท"
...
การร้องไห้มันไม่ทำให้อะไรดีขึ้นมา
แต่มันเป็นวิธีที่ดีที่สุดที่ฉันทำได้...เมื่อมีปัญหา!
โอ้ท 2539
No comments:
Post a Comment